آخرین مطلبی که فرصت نگارش آن را داشتم اشاره به بیانیه ترامپ مبنی بر هدف قرار دادن ۵۲ نقطه فرهنگی در ایران داشت و در آن مطلب توضیح دادم که ترامپ منظورش از این گفته، هدف قرار دادن بیت رهبری در تهران است. مطلبی که سردار حاجی زاده چند ماه بعد از آن مطلب

گویا ترامپ با اشاره به قضیه سفارت آمریکا در سال ۵۸ قصد دارد بگوید که ما مجازیم به حکم قانون چشم در برابر چشم نفراتی را در ایران هدف قرار دهیم.

این بعید نیست که خواسته معترضان عراقی در آینده نزدیک، جدای از اصلاحات سیاسی و اقتصادی در بدنه دولت، قطع کامل ارتباطات دیپلماتیک و تجاری با جمهوری اسلامی باشد.

عربستان در مواجهه با مشکلات سیاست خارجی‌اش مجبور است در آینده به انتخاب راه عقب‌نشینی و تغییر مواضع دست بزند.

ورود به یک جنگ خوانمان‌سوز برای نجات خود از شخصیت ترامپ بعید نیست و دم‌دستی‌ترین جنگ در حال حاضر جنگ با ایران در خاورمیانه‌ است.

تصمیم حاکمان سعودی و ایالات‌متحده برای عکس‌العمل هر‌چه باشد باید حساب چند چیز را قبل از حمله کرده باشند. یقیناً‌ آمریکایی‌ها نمی‌توانند بدون فکر به این سؤالات دست به یک حملۀ‌ نظامی علیه کشوری مانند ایران بزنند.

ترامپ بر اساس سابقه‌اش به عنوان یک سخنران «انگیزشی و موفقیت» هدفی جز نمایش برتری و موفقیت سیاسی خود به دولت‌مردان ایالات متحده ندارد. امری که از سوی دولت اسرائیل و بولتن هدف سواستفاده قرار گرفت و به سمت درگیری در خاورمیانه چرخانده شد.

این که مدتی است ایالات‌متحده توجه‌اش را خرج تنگۀ هرمز کرده گویا باعث شده توجه و تمرکز آمریکا از مرزهای هم‌پیمان مهم‌اش اسرائیل بر هم‌بخورد.

آیا یمن،‌ کشوری که به خاطر جنجال‌های داخلی و دخالت‌های خارجی ائتلاف سعودی قدرت متمرکز نیرومندی در خود ندارد، زمین جدید بازی داعشی که در حال احیاست نخواهد بود؟