گرچه در میان فوج اخبار فوری و اظهار نظرها و مواضع مخابره شدۀ‌ این روزها از سازمان ملل، خبر استارت روند استیضاح  دونالد ترامپ در کنگره چندان رسانه‌ها را به خود مشغول نداشته، با این حال ای‌بسا که مهم‌ترین خبر سیاسی حال حاضر در جهان باشد. ترامپ این بار هدف اتهام مشارکت با یک دولت خارجی برای تخریب رقیب انتخاباتی‌اش قرار گرفته است. اتهام دخالت دادن دولت روسیه در کنار زدن هیلاری کلینگتون و پیشی گرفتن در انتخابات اول بار وی را به پرتگاه استیضاح نزدیک کرده بود. اتهاماتی بسیار سنگین برای غرور ملی یا سیاسی دولت و ملت آمریکا. این بار هم با اتهامی مشابه.

منطق پوپولیستی و بر هم زدن پرستیژ سیاسی رؤسای جمهور قبلی و اشتیاق به نابودی توافقات ایالات‌متحده و نزدیکی بیش از حد آمریکا به رقبا و دشمنانی چون روسیه و شاید چندین نمونۀ‌ دیگر بسیاری از سناتورها و اعضای کنگره را علاقمند به زمین زدن ترامپ کرده است. با وجود این همه، طرف دیگر یعنی ترامپ و اعوان و انصار وی در این معرکه بیکار نخواهند نشست. انتخاب آمریکا سال دیگر است و اگر حتی تیر استیضاح به هدف نخورد می‌تواند می‌تواند در ماراتون انتخابات ترامپ را زمین‌گیر کند.

اینجا تنها ابزاری که به کار ترامپ می‌آید تا خطر را رفع کند و نتیجۀ دور بعد انتخابات را از هم‌اکنون مشخص کند چیزی است که بتواند حواس همه را پرت کند یا به‌عبارت دیگر اولویتی که اختلافات داخلی را خواه‌ناخواه کنار بزند. در جستجوی آن ابزار تنها به واژۀ جنگ برخورد خواهیم کرد. واژه‌ای که در صورت پیش‌آمد آن اولویت‌ها تغییر خواهند کرد،‌ لزوم وحدت ملی‌ رخ‌نمایی خواهند کرد و اختلافات داخلی می‌بایست جای خود را به پیروی از رهبری سیاسی دهد. وقتی شرایط برای شخص متکبر و دارای کیش شخصیتی مانند ترامپ بخواهد بد شود یقیناً این بدی دامن‌گیر دیگران هم می‌شود. ورود به یک جنگ خوانمان‌سوز برای نجات خود از شخصیت ترامپ بعید نیست و دم‌دستی‌ترین جنگ در حال حاضر جنگ با ایران در خاورمیانه‌ است. چنان جنگ گسترده‌ای که مسألۀ‌ استیضاح بعید است به موازات آن روی میز سناتورهای آمریکایی باقی بماند.